كلاس اول يزد

کاش مهر تدریس کنیم . . .

در مجالي كه برايم باقيست ، باز همراه شما مدرسه اي مي سازيم

كه در آن همواره اول صبح ، به زباني ساده ، مهر تدريس كنند،

و بگويند خدا، خالق زيبايي و سراينده عشق ، آفريننده ی ماست.

جنتی دارد نزديك، زيبا و بزرگ ، دوزخي دارد- به گمانم ، كوچك و بعيد

در پي سودا نيست ، كه ببخشد ما را ، و بفهماندمان، ترس ما بيرون از دايره رحمت اوست

در مجالي كه برايم باقيست ، باز همراه شما مدرسه اي مي سازيم

كه خرد را با عشق ، علم را با احساس ، و رياضي را با شعر ، دين را با عرفان

همه را با تشويق تدريس كنند، و معلم هر روز ، روح را حاضر و غايب بكند

و به جز ايمانش ، هيچكس چيزي را حفظ نبايد بكند!

مغزها پرنشود چون انبار ، قلب خالي نشود از احساس

درس هايي بدهند ، كه به جاي مغز، دل ها را تسخير كند.

از كتاب تاريخ ، جنگ را بردارند ، در كلاس انشاء ، هر كسي حرف دلش را بزند

«غيرممكن» را از خاطره ها محو كنند، تا، كسي بعد از اين ، باز همواره نگويد: «هرگز»

و به آساني همرنگ جماعت نشود.

زنگ نقاشي تكرار شود ، رنگ را در پایيز تعليم دهند

قطره را در باران ، موج را در ساحل ، زندگي را در رفتن و برگشتن از قله كوه

و عبادت را در خدمت خلق ، كار را در كندو ، و طبيعت را در جنگل و دشت.

مشق شب اين باشد ، كه شبي چندين بار ، همه تكرار كنيم: عدل ، آزادي ، قانون ، شادي...

امتحاني بشود ، كه بسنجد ما را ، تا بفهمند چقدر ، عاشق و آگه و آدم شده ايم

در مجالي كه برايم باقيست ، باز همراه شما مدرسه اي مي سازيم

كه در آن آخر وقت ، به زباني ساده ، شعر تدريس كنند

و بگويند كه تا فردا صبح ، خالق عشق نگهدار شما

. . .

***************
***************

باارسال نظرات مفید وسازنده خود ما رادرانجام خدمتی مفیدتر برای
فرزندان ایران زمین یاری کنید.

***************
شما دوست عزیز می توانید برای دسترسی به تمامی مطالب به آرشیو مطالب در هر ماه مراجعه کنید.

***************